Ogród japoński we Wrocławiu

Dla miłośników kultury Dalekiego Wschodu w Parku Szczytnickim we Wrocławiu w rejonie Hali Ludowej znajduje się Ogród Japoński.
Stał się on wrocławską namiastką kultury Kraju Kwitnącej Wiśni. Ogród powstał w latach 1902-1912 w związku z Wystawą Stulecia w 1913 roku.

Pomysłodawcą  stworzenia orientalnego parku był niemiecki hrabia Fritz von Hochberg, największy wówczas japonista - entuzjasta. W projekcie pomagał mu  mistrz orientalnej sztuki ogrodowej Mankichi Arai.

Ogród był  był perłą wystawy. Po ekspozycji japońskie elementy zostały wywiezione, a ogród został zlikwidowany. W jego miejscu zachowały się jedynie ścieżki, staw i część japońskiej roślinności. I tak przez 60 lat ogród uległ zapomnieniu.
Miasto zainteresowało się pozostałościami ogrodu dopiero w 1974 r. Wybudowano wówczas wodną kaskadę, a staw ponownie napełniono wodą.

W 1994 roku władze Wrocławia postanowiły zrewaloryzować Ogród Japoński. Aby oddac klimat kraju kwitnącej wiśni zwrocono się po pomoc merytoryczną do Ambasady Japonii w Warszawie. Prośba spotkała się z żywym zainteresowaniem Ambasadora Japonii.

W latach 1996-1997, przy współpracy Ambasady Japonii oraz przy udziale polskich i japońskich specjalistów, ogrodników, architektów aranżacji kamiennych, architektów ogrodów, kierowanych przez Yoshikiego Takamurę, przeprowadzono prace przywracające ogrodowi japoński charakter.
Dzięki obecności japońskich specjalistów wszystkie projekty i prace, w najdrobniejszych szczegółach, odpowiadają oryginalnej japońskiej sztuce ogrodowej. Każdy element odnowionego ogrodu ma swoje miejsce i znaczenie, często niewidoczne dla Europejczyków.

Dwa miesiące po uroczystym otwarciu, w lipcu 1997 podczas powodzi stulecia, ogród znalazł się na trzy tygodnie pod wodą. Około 70% roślinności wymagało wymiany. Potrzebne były kolejne 2 lata, aby ogród wrócił do dawnej formy. Ponowne otwarcie nastąpiło w październiku 1999 roku.

Współcześnie jest to już ogród japoński nie tylko z nazwy. Stanowi on unikatowy w Europie, żywy fragment japońskiej kultury. Do orientalnego świata prowadzą ozdobna brama sukiya-mon i aleja, która kieruje wprost do głównej części ogrodu - mostu, łączącego dwa brzegi stawu. Ogród zyskał też wyspę, kamienne latarnie oraz dodatkowe ścieżki  przy stawie. W południowej części pojawił się pawilon typu sukija, nawiązujący do japońskich ogrodów przydomowych.

Ogród, nawiązując do założeń historycznych z 1913, odbudowano wszystkie elementy z najdrobniejszymi szczegółami. Uzyskał jednocześnie wiele zupełnie nowych elementów nadających mu niepowtarzalny charakter. Obecnie ogród jest unikatowym odzwierciedleniem japońskiej przyrody w Europie. Jest celem wycieczek turystów i spacerów wielu wrocławian.