Czerna

W niedzielę wybrałam się do Czernej jest to wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie krakowskim, w gminie Krzeszowice.
Znajduje się tam klasztor, który został ufundowany w 1629 przez Agnieszkę z Tęczyńskich Firlejową (1578-1644), wdowę po Mikołaju Firleju (zm. 1601), wojewodzinę krakowską, siostrę Jana Tęczyńskiego – ostatniego z rodu. Tradycja przekazana przez Hugona Kołłątaja podaje, że pierwotnie ogromny wpływ na pobożną a bogatą wdowę mieli jezuici, którzy mamili ją wizjami niebieskimi. Urządzali specjalne bale, na których wdowa Firlejowa tańczyła z przebranymi za świętych nowicjuszami. Od złego wpływu wyzwolił ją karmelita, wędrowny mnich. Za namową wizytatora prowincji karmelitów o. Gerarda zdecydowała się wesprzeć klasztor.

Aż do 1805 klasztor był pustelnią i wierni nie mieli do niego wstępu. Po wyłączeniu kościoła spod klauzury Czerna stała się miejscem kultu św. Rafała Kalinowskiego i Matki Boskiej Szkaplerznej, której obraz znajduje się w kościele.

Obraz Matki Bożej Szkaplerznej został namalowany w połowie XVIII w. przez Pawła Gołębiowskiego. Wraz z otwarciem kościoła dla wiernych, zaczęli tu przybywać wierni z okolicznych miejscowości, a nawet ze Śląska. W 1988 r. miała miejsce koronacja obrazu koronami papieskimi.

Z odnową życia zakonnego w 1880 r. rozpoczęła się intensywniejsza działalność religijna. Czerna stała się silnym ogniskiem życia religijnego i kultu Matki Bożej, nie tylko dla najbliższych okolic ale i dla Śląska. „Od połowy XIX w. zjawiają się liczne rzesze pątników ze Śląska, aby tutaj, u stóp obrazu Najśw. Maryi Panny Szkaplerznej, zaczerpnąć otuchy i siły do walki z germańskim naporem, pokrzepiając swe serca u konfesjonału, a wolę wzmacniając Pokarmem Anielskim. Coraz częściej odbywają się rekolekcje dla pątników, którzy w prześlicznym otoczeniu klasztoru wśród lasów, czy też na ruinach dawnych pustelni zatapiają się w lekturze religijnej i rozmyślaniu". Koronacja odbyła się w niedzielę 17 lipca 1988 r. Uczestniczyło w niej 16 biskupów, 4 opatów, prowincjałowie, kustosze sanktuariów, kilkuset duchownych i sióstr zakonnych oraz kilkadziesiąt tysięcy wiernych. Koronacja stała się historycznym wydarzeniem w dziejach klasztoru o wielkim znaczeniu. Zainicjowała nowy okres w jego historii z wymiarem duszpasterstwa pielgrzymkowego. 

Maryjne sanktuarium stało się szkołą kształtowania wiary, kultury i ducha narodu. Jest miejscem wybranym przez Boga dla wypełnienia Jego szczególnych planów, łask i zmiłowań.

W 2014 r. sanktuarium otrzymało dekret spokrewnienia duchowego z papieską Bazyliką Matki Bożej Większej w Rzymie S. Maria Maggiore.

żródło: /www.karmelczerna.pl/

Na terenie klasztoru znajduje się również Muzeum Karmelitańskie, które zostało otwarte 20 listopada 2014 roku i mieści się w nowym budynku Domu Pielgrzyma przy zabytkowym klasztorze karmelitów bosych. Muzeum zajmujące powierzchnię ok. 350m kw. położone jest w urokliwej okolicy bukowych lasów i przenosi nas w czasy, gdy karmelitański klasztor był pustelnią, zamieszkiwaną przez eremitów. Wystawa opowiada o pięknie i prostocie duchowości karmelitańskiej. O wyborze drogi życiowej opartej na ascezie i kontemplacji, o radości czerpanej z przebywania z Bogiem, o pokoju wewnętrznym płynącym z prymatu modlitwy, o sile służby i ofiary.

Osią narracji są burzliwe dzieje klasztoru w Czernej – od jego eremickich początków, aż po dzień dzisiejszy. Znajdą się w nim m.in. unikatowe eksponaty po św. Rafale Kalinowskim, powstańcu i Sybiraku, ciekawe przedmioty codziennego użytku należące do dawnych mieszkańców eremu oraz nie pokazywana nigdy wcześniej korespondencja Jana Pawła II z o. Leonardem Kowalówką, przyjacielem i spowiednikiem Karola Wojtyły z czasów krakowskich.

Na terenie klasztoru w Czernej znajduje się woda ze źródła oraz figura i płaskorzeźby z historii biblijnej Eliasza.

Źródło proroka potocznie zwane Źródełkiem  Miłości znajduje się w rezerwacie przyrody Dolina Eliaszówki na północ od klasztoru w Czernej i Diabelskiego Mostu na Wyżynie Olkuskiej.
Źródło to jest ocembrowane w kształcie serca. Nad źródłem znajduje się kapliczka kamienna (z 1848 roku) z obrazem biblijnego proroka Eliasza. Miejsce to ma symbolizować biblijny teren nad potokiem Kerit , gdzie prorok mieszkał w grocie, pił wodę ze źródła i był karmiony przez kruka.
Przebywający w pobliskich Krzeszowicach Zygmunt Krasiński, wierzył, że tutejsza woda ze źródła uleczy jego chore oczy.

Ciekawostką i atrakcją klasztoru jest tzw. Most Diabelski. Przyprowadził mnie tu geoaching. Obecnie można oglądać jego tajemniczą ruinę w pobliżu drogi prowadzącej do parkingu klasztornego. Most, wybudowany w latach 1671–1691, zadziwia nawet dzisiaj swoimi rozmiarami. Jego arkady wzniesione z kamienia miały łącznie 120 m długości i do 18 m wysokości! Przerzucony nad niewielką rzeką Eliaszówką, łączył przeciwległe stoki wzgórz, na których znajdowały się pustelnie karmelitów. Ta wielka konstrukcja, wzniesiona w czasach, gdy w Polsce murowane mosty można było zliczyć na palcach rąk, służyła wyłącznie pustelnikom. Od końca XIX w. obiekt pozostaje ruiną. Nazwano go mostem anielskim, zaś okoliczna ludność - diabelskim ze względu na wiele podań z nim związanych i  taką nazwę nosi do dziś.

Geochaing zaprowadził mnie również do Paczółtowic wioski położonej na wierzchowinie Wyżyny Olkuskiej pomiędzy Doliną Eliaszówki i Racławki. We wsi zachował się późnogotycki, XVI-wieczny drewniany kościół Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny, jeden z najstarszych w Małopolsce.

W pozłacanym drewnianym ołtarzu głównym znajduje się uznawany za cudowny obraz Matki Boskiej Paczółtowickiej z Dzieciątkiem, pochodzący z 1470 roku. Ciekawostką jest późnorenesansowy ołtarz boczny przywieziony tu z katedry na Wawelu.
To kolejne piękne miejsca, które odkryte z pomocą geocaching.com :)